Ola to pogodna i uśmiechnięta dziewczynka, która wiele bolesnych przejść ma już za sobą. Urodziła się jako wcześniak w maju 2010 roku. Niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego podczas porodu spowodowało mózgowe porażenie dziecięce. W praktyce objawia się to dużymi problemami ze wzrokiem i koncentracją.
Ola swoim uśmiechem przyciąga do siebie ludzi, jest bardzo kontaktowa. Lubi towarzystwo zwierząt, w szczególności psów. Przyjemność sprawia jej oglądanie książeczek, czytanie i zabawy z wykorzystaniem piłki.
Rodzicom Oli trudno jest sfinansować kosztowną rehabilitację dziewczynki. Aby mogła stać się bardziej samodzielna potrzebuje rehabilitacji, która jest jej niezbędna do życia niemal tak jak powietrze. Głównie chodzi o ćwiczenia z zakresu ruchu, usprawniania zmysłów, sfery poznawczej i mowy. Rodzice starają się jak mogą i u dziewczynki widać drobne postępy.
Obecnie dzieki terapii i stymulacji rozwoju Ola m.in. zaczęła samodzielnie jeść posiłki, stawać na nogi przy meblach. Nadal jednak nie potrafi chodzić, choć ma ogromny potencjał i chęci. Niezbędna jest ciągła rehabilitacja i stymulacja rozwoju Oli oraz pomoc specjalistów.
